Wat er gebeurt als je zenuwstelsel altijd “aan” staat
Als je jarenlang leeft vanuit vechten of vluchten, raakt je zenuwstelsel in een constante staat van hyperalertheid. Het voelt alsof je altijd “aan” staat — ook wanneer er geen directe dreiging is.
Fysiek vertaalt zich dat vaak in:
- spanning in nek en schouders
- hoofdpijn of migraine
- een opgejaagd gevoel
- slapeloosheid
- verstoorde hormoonhuishouding
- verminderde spijsvertering en energie
Maar er gebeurt ook iets subtielers: je raakt het contact met je grenzen kwijt. Je gaat door. Je zegt “ja” waar je “nee” voelt. Je cijfert jezelf weg. Je leeft op wilskracht in plaats van levensenergie.
En op de achtergrond draait je zenuwstelsel op volle toeren.
Vechten of vluchten is een oud overlevingsmechanisme
De vecht- en vluchtrespons is een oeroud mechanisme dat ons moest beschermen tegen gevaar. Vroeger: een roofdier. Nu: prestatiedruk, verwachtingen, oude pijn, trauma’s.
Het probleem ontstaat als dit mechanisme chronisch actief blijft. Want je lichaam kan niet tegelijkertijd overleven én herstellen. Je zit in een constante staat van paraatheid, waardoor je zelfhelende vermogen vertraagt.
Je gaat “doen” in plaats van “voelen”.
Controleren in plaats van vertrouwen.
Vechtend proberen te helen, wat nooit echt lukt.
Terug naar rust: je zenuwstelsel ontladen en verzachten
Echte heling begint op het moment dat je stopt met vechten.
Wanneer je jezelf niet langer probeert te fixen, maar zacht wordt.
Wanneer je de signalen van je lichaam weer gaat voelen en serieus neemt.
Dat kan spannend zijn. Want vaak zit er onder dat vechten een oud stuk pijn, schaamte of angst. Maar precies dáár ligt je grootste vrijheid.
Zodra je zenuwstelsel zich veilig voelt om los te laten,
kan je lichaam weer ademen, ontspannen en helen.
Mijn eigen weg terug naar rust
Mijn leven lang dacht ik dat ik sterk moest zijn. Dat doorgaan de enige optie was. Tot ik instortte en niets meer kon.
Het was niet één moment van inzicht, maar een langzaam ontwaken.
Ik leerde luisteren naar mijn lichaam, in plaats van ertegen te vechten.
Ik leerde rusten, voelen en ontvangen.
Dat was het begin van echte heling. Niet vanuit hard werken, maar vanuit thuiskomen in mezelf.
Een zachte uitnodiging
Als jij dit herkent: altijd aanstaan, vechten, doorgaan, weet dan: het ligt niet aan jou. Je hebt jarenlang geprobeerd te overleven. Nu mag je leren leven.
In mijn traject Release & Heal begeleid ik vrouwen die klaar zijn om uit die overlevingsmodus te stappen. Om weer te leren voelen, ontspannen, vertrouwen. En eindelijk écht thuis te komen bij zichzelf.
📌 Benieuwd of dit bij jou past? Lees hier meer over Release & Heal
